این خونه رو کی ساخته اوسای بنا ساخته دیوه اومد کدوم دیو دیوه اومد کدوم دیو دیوی که توی خواب بود کدوم خواب خوابی که تو چشاته کدوم چشم چشمی که روزو گم کرد کدوم روز روزی که قصد ما بود کدوم قصد دیوه اومد دیوه اومد دیوه اومد کدوم دیو صداش کنیم رهایی زمینی نه هوایی انگار به فکر مایی انگار به فکر مایی به فکر ما نبودیم از تن رها نبودیم وگرنه دیوه دود میشد یک شبه نابود میشد این خونه رو کی ساخته اوسای بنا ساخته با چوب نعنا ساخته تنهای تنها ساخته هفت درو بستی نمکی یه درو نبستی نمکی همینه که بی عروسکی همینه که بی بادبادکی یک الک بی دولکی همینه که بی عروسکی همینه که بی بادبادکی این خونه رو کی ساخته اوسای بنا ساخته با چوب نعنا ساخته تنهای تنها ساخته خونمونو آب برده قصه رو خواب برده
حسن شماعی‌زاده (زادهٔ ۱ آذر ۱۳۲۱ در اصفهان) آهنگساز، خواننده، و نوازندهٔ موسیقی پاپ ایرانی است.
برخی از مهم‌ترین آهنگ‌های موسیقی پاپ ایرانی که توسط خوانندگانی چون گوگوش، داریوش، معین، ابی، حمیرا، هایده، مهستی، لیلا فروهر، عارف و… خوانده شده‌اند، از ساخته‌های او بوده‌است. او پس از انقلاب ۱۳۵۷ به همراه خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا هم به آهنگسازی و خوانندگی ادامه داد؛ آثار او بیشتر با تنظیم دیگر موزیسین‌های ایرانی منتشر شده‌است
آهنگ من برات یار میشم یار وفادار میشم حسن شماعی زاده
متن آهنگ حسن شماعی زاده من برات یار میشم یار وفادار میشم
من برات یار میشم یار وفادار میشم
دل و دلدار میشم غم داری غمخوار میشم
با تو تبدار میشم تو بیمار میشم
با تو چشمامو می بندم با تو بیدار میشم
با تو چشمامو می بندم با تو بیدار میشم
من برات یار میشم یار وفادار میشم
دل و دلدار میشم غم داری غمخوار میشم
با تو تبدار میشم تو بیمار میشم
با تو چشمامو می بندم با تو بیدار میشم
با تو چشمامو می بندم با تو بیدار میشم
من همه تنهاییا رو دیگه از تو می گیرم
تو بگی بمون می مونم تو نخوای من می میرم
این دوروز زندگی ارزش دوری نداره
دل دیوونه من بی تو صبوری نداره
تا به من تکیه کنی من یه دیوار میشم
گل عشقم تو میشی من زیر پات خار میشم
با تو چشمامو می بندم با تو بیدار میشم
با تو چشمامو می بندم با تو بیدار میشم
من برات یار میشم یار وفادار میشم
دل و دلدار میشم غم داری غمخوار میشم
با تو تبدار میشم تو بیمار میشم
با تو چشمامو می بندم با تو بیدار میشم
با تو چشمامو می بندم با تو بیدار میشم
آخه هر بار خواستم بگم که دوست دارم زبونم بند اومد بریده شد افکارم اگه باز تو از من اعتراف میخوای ناچارم حالا با این آهنگ میگم که دوستت دارم حالا با این آهنگ میگم که دوستت دارم آره دوستت دارم قد یک دنیا بیشتر از دیروز کمتر از فردا هر چی ما میریم پیشتر پیشتر من دوستت دارم بیشتر بیشتر هر چی ما میریم پیشتر پیشتر من دوستت دارم بیشتر بیشتر
آخه هر بار خواستم بگم که دوست دارم زبونم بند اومد بریده شد افکارم اگه باز تو از من اعتراف میخوای ناچارم حالا با این آهنگ میگم که دوستت دارم حالا با این آهنگ میگم که دوستت دارم آره دوستت دارم قد یک دنیا بیشتر از دیروز کمتر از فردا هر چی ما میریم پیشتر پیشتر من دوستت دارم بیشتر بیشتر هر چی ما میریم پیشتر پیشتر من دوستت دارم بیشتر بیشتر
تو خورشید منی من آفتابش تو ماه روشنی من مهتابش گلی که کاشتی در قلبم بپا نکنه بدی با اشکم آبش تو رو می خوام و گرنه یار بسیار گلی میخوام و گرنه خار بسیار گلی می خوام که در سایه اش باشم و گرنه سایه ی دیوار بسیار
آخه هر بار خواستم بگم که دوست دارم زبونم بند اومد بریده شد افکارم اگه باز تو از من اعتراف میخوای ناچارم حالا با این آهنگ میگم که دوستت دارم حالا با این آهنگ میگم که دوستت دارم آره دوستت دارم قد یک دنیا بیشتر از دیروز کمتر از فردا هر چی ما میریم پیشتر پیشتر من دوستت دارم بیشتر بیشتر هر چی ما میریم پیشتر پیشتر من دوستت دارم بیشتر بیشتر
تو خورشید منی من آفتابش تو ماه روشنی من مهتابش گلی که کاشتی در قلبم بپا نکنه بدی با اشکم آبش تو رو می خوام و گرنه یار بسیار گلی میخوام و گرنه خار بسیار گلی می خوام که در سایه اش باشم و گرنه سایه ی دیوار بسیار
آخه هر بار خواستم بگم که دوست دارم زبونم بند اومد بریده شد افکارم اگه باز تو از من اعتراف میخوای ناچارم حالا با این آهنگ میگم که دوستت دارم حالا با این آهنگ میگم که دوستت دارم آره دوستت دارم قد یک دنیا بیشتر از دیروز کمتر از فردا هر چی ما میریم پیشتر پیشتر من دوستت دارم بیشتر بیشتر هر چی ما میریم پیشتر پیشتر من دوستت دارم بیشتر بیشتر هر چی ما میریم پیشتر پیشتر من دوستت دارم بیشتر بیشتر هر چی ما میریم پیشتر پیشتر من دوستت دارم بیشتر بیشتر هر چی ما میریم پیشتر پیشتر من دوستت دارم بیشتر بیشتر
حسن شماعی زاده (زادهٔ ۱ آذر ۱۳۲۱ در اصفهان) آهنگساز، خواننده، و نوازندهٔ نامی موسیقی پاپ ایرانی است.
برخی از مهم‌ترین آهنگ‌های موسیقی پاپ ایرانی که توسط خوانندگان سرشناسی چون گوگوش، داریوش، معین، ابی، حمیرا، هایده، مهستی، لیلا فروهر، عارف و… خوانده شده‌اند، از ساخته‌های او بوده‌است. او پس از انقلاب ۱۳۵۷ به همراه خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا هم به آهنگسازی و خوانندگی ادامه داد؛ آثار او بیشتر با تنظیم دیگر موزیسین‌های ایرانی منتشر شده‌است.
زندگی‌نامه
دوران کودکی و ورود به موسیقی
حسن شماعی‌زاده از ۱۳ سالگی در ارکستر یکی از تئاترهای اصفهان، به عنوان نوازنده کار هنری‌اش را آغاز کرد. فارغ‌التحصیل دبیرستان ادب اصفهان. در سال ۱۳۴۱ پس از پایان دوران دبیرستان برای پیشرفت در موسیقی به تهران آمد، و پس از مدتی کار در تئاتر، در سال ۱۳۴۵ وارد رادیو شد. او هم‌زمان ارکسترهای جاز، پاپ، را برای جوانان و مردم می‌نواخت و با چند ارکستر اسپانیایی همکاری می‌نمود و در رادیو و مراکز هنری تهران نیز به نوازندگی می‌پرداخت. او مدتی برای گروه معروف بلک کتس نیز ساکسیفون می‌زد.
آغاز آهنگسازی
حسن شماعی‌زاده در سال ۱۳۵۱ آهنگسازی را آغاز کرد. خود او دلیل اصلی روی آوردن به آهنگسازی را ناتوانی در ادامه نوازندگی می‌داند، که دلیل آن ابتلا به بیماری دیسک گردن در اثر فشار نوازندگی طولانی‌مدت سازهای سنگین برنجی (۱۵–۱۶ ساعت در روز) بود.اولین کارهای شماعی‌زاده در آهنگسازی «گریه» با صدای امیر رسایی، «حالا خیلی دیره» با صدای عارف و «نمی‌آد» با صدای گوگوش بودند که همگی با هم منتشر شدند.
حسن شماعی زاده در دهه ۷۰ میلادی
حسن شماعی‌زاده پس از آغاز آهنگسازی توانست جایگاه ویژه‌ای میان آهنگسازان زمان خود پیدا کند و خوانندگان مشهوری مانند گوگوش، داریوش، ابی، ستار، فرهاد، عارف، مارتیک، رامش، نوش‌آفرین و معین کارهای موفقی با آهنگ‌های او عرضه کردند. از جملهٔ این کارها، می‌توان به مشهورترین آهنگ‌های گوگوش اشاره کرد. از دیگر ساخته‌های موفق شماعی‌زاده در این دوران می‌توان به ترانه «شکار» با صدای ابی اشاره کرد که توانست در سال ۱۳۵۴ در فستیوال موسیقی استانبول ترکیه مقام اول را در بین ۲۰۹ شرکت‌کننده کسب کند.
آغاز خوانندگی
حسن شماعی‌زاده خوانندگی را از سال ۱۳۵۲ آغاز کرد. این اتفاق در برنامهٔ شوی زندهٔ چشمک در آخرین جمعهٔ مرداد ماه ۱۳۵۲ و به گفتهٔ خود شماعی‌زاده به درخواست مردم افتاد. در آن برنامه که گوگوش، اردلان سرفراز و واروژان نیز حضور داشتند، شماعی‌زاده ترانهٔ «مرداب» را با شعر اردلان سرفراز و تنظیم واروژان اجرا کرد. ترانه‌ای که تبدیل به یکی از پرطرفدارترین ترانه‌های زمان خود شد و حدود ۱۹۸ هزار صفحه از آن فروش رفت، که در نوع خود رکورد قابل توجهی بود.
خوانندگی او توجه‌ها را به خود جلب کرد و پس از مرداب، شماعی‌زاده ترانه‌های پرمخاطب دیگری را نیز ساخت و اجرا کرد که «اقاقی» با ترانه‌ای از شهیار قنبری یکی از آنهاست که در سال ۱۳۵۴ منتشر شد. در سال ۱۳۵۴ شماعی‌زاده در یک نظرسنجی از سوی مجلهٔ زن روز به عنوان بهترین خواننده مرد سال شناخته شد و در همان نظرسنجی با حدود ۵۰ هزار رأی بهترین آهنگساز سال شناخته شد.
مثلث همکاری گوگوش، حسن شماعی زاده و اردلان سرفراز
یکی از موفق‌ترین و تاثیرگذارترین گروه‌ها در موسیقی پاپ ایرانی مثلثی بود که در آن اردلان سرفراز ترانه می‌سرود، حسن شماعی‌زاده موسیقی برای ترانه خلق می‌کرد و گوگوش این ترانه‌ها را می‌خواند. بعضی از این ترانه‌ها را واروژان تنظیم می‌کرد. در مجموع این مثلث ۱۷ ترانه منتشر کرده‌اند. «کولی»، «جاده»، «کیه کیه»، «دوراهی»، «کوه»، «بمون تا بمونم»، «غریب آشنا»، «مرداب»، «کویر»، «دوپنجره»» و «گنجشکای خونه» برخی از کارهای مشهور این سه نفر است.
شماعی‌زاده و سرفراز بدون گوگوش نیز کارهای موفقی با صدای خوانندگان دیگر منتشر کردند، که از جملهٔ مشهورترین آن می‌توان به «چشم من» و «دست‌های تو» با صدای داریوش، «بهانه» با صدای هایده و «پنجره» با صدای معین اشاره کرد.
وقوع انقلاب ۱۳۵۷ به همکاری این سه تن پایان بخشید. گوگوش تا سال ۱۳۷۹ در ایران ماند و سرفراز و شماعی‌زاده هرکدام به یک کشور مهاجرت کردند. هرچند شماعی‌زاده مدعی است با وجود این که ترانه‌های این مثلث ظرف مدت ۵ سال (از ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷) منتشر شد، ولی همگی مربوط به یک دورهٔ همکاری کوتاه یک سال و هشت‌ماهه هستند.
پس از انقلاب علی‌رغم این که چند اثر با موسیقی شماعی‌زاده روی ترانه‌های سرفراز منتشر شد، ولی همکاری این دو بعد از مدتی ادامه نیافت. به گفتهٔ سرفراز راه این دو پیش از انقلاب از هم جدا شده بود و با هم کار نمی‌کردند. با این حال شماعی‌زاده از ریشهٔ اختلاف احتمالی بین خود و اردلان سرفراز سخنی نگفته‌است و در مصاحبه با بهنود مکری در برنامهٔ شباهنگ از این که سرفراز دیگر با او ارتباط ندارد اظهار تأسف و شگفتی کرده‌است.
انقلاب ۱۳۵۷
در پی پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ در ایران، و در روز چهارشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۵۷ عده‌ای از متعصبین به خانهٔ شماعی‌زاده حمله کردند. با اطلاع‌رسانی یکی از همسایگان، شماعی‌زاده در خانه سرگرد ولیعهد پنهان می‌شود و فردای آن روز از ایران خارج می‌شود. او چهار ماه بعد مجدداً به ایران بازمی‌گردد و پس از گذراندن پنج ماه در ایران برای همیشه ایران را ترک می‌کند.
سال‌های دهه ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰
حسن شماعی‌زاده پس از رویدادهای انقلاب ۱۳۵۷ به آمریکا مهاجرت نمود و در شهر لس‌آنجلس ساکن شد. او در طی سال‌های دهه ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ یکی از پرکارترین هنرمندان موسیقی پاپ ایران بود و علاوه بر انتشار ۱۷ آلبوم به عنوان خواننده، برای خوانندگان ایرانی خارج‌نشین متعددی نیز آهنگسازی کرد و در معرفی برخی چهره‌های نسل دوم خوانندگان پاپ خارج از ایران نظیر منصور، امید، سوزان روشن و شیلا نقش ایفا کرد.
شماعی‌زاده در این دوران دیگر در یک سبک و فضا به ساختن و خواندن ترانه نپرداخت و سبک‌های گوناگون و گاه متضاد با سبک ساخته‌های قبل از انقلاب خود را آزمود. او بیش از گذشته به ساخت ترانه‌های شاد و ریتمیک پرداخت و در این حوزه ترانه‌هایی چون «بیشتر، بیشتر»، «خواستگاری»، «یه دختر دارم شاه نداره»، «تولد» و «عروسی» منتشر کرد. ترانه معروف «پریا» با صدای شهرام شب‌پره نیز در همین دوران ساخته شده‌است.
همکاری با بابک صحرایی
حسن شماعی‌زاده و بابک صحرایی در طی سال‌های دههٔ ۱۳۸۰ همکاری‌های بسیاری با هم داشته‌اند که اوج این همکاری به قطعهٔ «هیاهو» مربوط می‌شود، که در زمستان سال ۱۳۹۰ با صدای شماعی‌زاده منتشر شد. از دیگر آثار مشترک حسن شماعی‌زاده و بابک صحرایی می‌توان به ترانه‌های «صخره»، «ممنونم»، «مهتاب ناز من»، «از کجا میای»، «تو چشای من نگا کن» و «آوازه‌خوان نه آواز» با صدای شماعی‌زاده، «جشن آینه» با صدای پویا، «تو رو میخوام» با صدای شیلا، «عشق طوفانی» و «آتیش‌بازی» با صدای سوزان روشن و «دلهره» با صدای سروش اشاره کرد.
حسن شماعی‌زاده در برنامه Greatest Hits در شبکهٔ تلویزیونی من و تو گفت که همیشه تعداد زیادی از آهنگ‌هایش به خاطر عدم توانایی ترانه‌سراها برای نوشتن ترانه مناسب به رویشان، به اجرا نرسیده‌اند، اما از زمانی که با بابک صحرایی همکاری می‌کند این مشکل برطرف شده و این ترانه‌سرا به بهترین شکل ممکن روی آهنگ‌هایش ترانه می‌نویسد.
عدم انجام آهنگسازی برای خوانندگان
شماعی‌زاده در سال ۲۰۰۶ اعلام کرد که دیگر برای کسی آهنگ نمی‌سازد و آهنگ‌هایش را تنها خودش می‌خواند، زیرا احساس می‌کند در کار آهنگسازی مورد سوء استفاده قرار گرفته و حقوقش پایمال شده‌است و انگیزه‌ای برای آهنگسازی برای دیگران ندارد. هرچند در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۲ با بهنود مکری در برنامه شباهنگ صدای آمریکا گفت: «ولی گوگوش فرق می‌کند». او یک سال بعد هم در گفتگو با بهنود مکری اعلام کرد که در حال کار کردن با خواننده جوانی به نام «پریسا» است که به زودی قرار است ترانه‌هایی با آهنگسازی شماعی‌زاده از وی منتشر شود.
همکاری مجدد با گوگوش
گوگوش در مصاحبه با مجله جوانان آمریکا می‌گوید که بعد از شنیدن ترانهٔ هیاهو آنقدر تحت تأثیر قرار می‌گیرد که از شماعی‌زاده می‌خواهد که اجازه دهد او نیز این قطعه را اجرا کند. شماعی‌زاده نیز با روی باز می‌پذیرد و گوگوش هیاهو را در استودیوی شماعی‌زاده می‌خواند. به این ترتیب بعد از ۳۴ سال دوباره حسن شماعی‌زاده و گوگوش در کنار همدیگر قرار می‌گیرند.
به دنبال این همکاری گوگوش چند ترانه در اختیار شماعی‌زاده قرار می‌دهد تا به روی آن‌ها آهنگسازی کند، هرچند شماعی‌زاده این ترانه‌ها را در شأن خواننده‌ای در جایگاه گوگوش نمی‌دانست. اما پس از انتشار هیاهو، گوگوش در کنسرت‌های خود سخنانی به زبان آورد که از نظر شماعی‌زاده تمسخرآمیز و تحریف تاریخ بود و موجب دلخوری شماعی‌زاده شد. او در مصاحبه با برنامه شباهنگ صدای آمریکا ضمن تشریح این دلخوری و ریشه‌های آن، تأکید کرد که برنامه‌ای برای همکاری مجدد با گوگوش ندارد. با این حال شماعی‌زاده در همین مصاحبه سخنانی احساسی نیز در مورد گوگوش بیان کرد:
«من گوگوش را عاشقانه دوست دارم. عشق من به گوگوش، عشق یک مرد به زن نیست. عشق حسن شماعی‌زاده آهنگساز به گوگوش خواننده است.»
تور کنسرت مثلث خاطره‌ها با گوگوش و اردلان سرفراز
در خردادماه ۱۳۹۶ گوگوش با انتشار عکسی جدید از خود در کنار حسن شماعی‌زاده در پشت پیانو، از شروع مجدد همکاری خود با شماعی‌زاده و اردلان سرفراز خبر داد. به دنبال آن نخستین کنسرت مشترک این سه، با نام مثلث خاطره‌ها در اواخر مهرماه همان سال در تورنتو برگزار و تور جهانی مثلث خاطره‌ها آغاز شد. در بهمن‌ماه همان سال نخستین همکاری مشترک گوگوش، شماعی‌زاده و سرفراز پس از حدود ۴۰ سال به شکل تک‌آهنگی با نام «مثلث خاطره‌ها» منتشر شد، که در آن گوگوش و شماعی‌زاده هم‌خوانی کردند. در ادامه تور مثلث خاطره‌ها، منوچهر چشم‌آذر و مارتیک نیز به این سه اضافه شد.
ترانه‌شناسی
آلبوم های پرآوازه و میهنی
ریاضت
گل بوته
بیشتر بیشتر
بچه های تخته جمشید
آلبوم‌ها
آغاز پرواز
گل آفتابگردان
کمتر کمتر
غزلک
زنده باد عشق
گل
آتش روی خاکستر
یاد
خداحافظ
مرداب
یاد ٢
حالا حالاها
هفت شب
به خاطر تو
اقاقی
بلور مهتاب
گل ناز پر پرمن
گلای خیس
آخرین سوار
پرواز عشق
فریاد رنگ
پرستش
مروارید
شب بارانی
دوشیزه خانم
آوازه خوان نه آواز
صدای زاینده رود
شهرخالی
زندگی شخصی
حسن شماعی‌زاده در شهر لس‌آنجلس از ایالت کالیفرنیای آمریکا سکونت دارد. او هر سال در ماه‌های مارس و اوت به دوبی می‌رود و در کلابی به اسم پاتوق برنامه دارد.
او در سال ۱۳۴۷ با فاطمه (نوشین) ازدواج کرد که این زندگی مشترک تاکنون نیز ادامه داشته‌است. او یک پسر به نام افشین و یک دختر به نام عقیق (با نام آمریکایی نیکی) دارد، که پسرش دندان‌پزشک و دخترش در کار خرید و فروش خانه فعالیت دارد.
او برای اعضای خانواده‌اش آهنگ‌هایی هم ساخته‌است؛ ترانهٔ «پسرم» برای پسرش، ترانهٔ «یه دختر دارم شاه نداره» برای دخترش، و نیز ترانهٔ «همسرم» و «مدیون» برای همسرش. شماعی‌زاده همچنین ترانه‌های «رپ» و «دوست دارم» را با همراهی دخترش عقیق خوانده‌است. او قشنگ‌ترین لحظه زندگیش را روز فارغ‌التحصیلی پسرش از دانشگاه می‌داند.
شماعی‌زاده دوستدار حیوانات است و روزی ۲، ۳ ساعت را با حیوانات خانگی‌اش می‌گذراند.
شماعی زاده چندی پیش، پس از ۳۰ سال دوری از مادرش، در دبی مادرش را ملاقات کرد.
