تو میترسی بی کسی ما رو کنار هم ببینه
تو میتونستی و نخواستی همه ی دردم همینه
همه ی حرف من اینه که چرا از چشت افتاد
اونکه بی اشاره ی تو دل به جاده ها نمیداد
بی تو بدبینم به جاده به کسی که توی راهه
بی تو شیرینیه لبخند رو لبای من گناهه
از خیالشم میترسم که ببینمت کنارش
یه کسی که تا دلش خواست سر روشونه هات بذاره
حالا باقی مونده های منو احساسم همینه
دله دلتنگم غروبا پای پنجره بشینه
دلخوشیم یه ابر تیرست که هوای منو داره
آخه از سیاه ترین ابر بهترین بارون می باره
بی تو تکلیف من اینه مشقای خاطره بازی
باقی عمری که باید با بد و خوبش بسازی
بی تو بدبینم به جاده به کسی که توی راهه
بی تو شیرینیه لبخند رو لبای من گناهه
سر روشونه هات بذاره…
