دانلود و متن آهنگ سرکوب یاس با کیفیت 320
آهنگ سرکوب یاس
متن آهنگ سرکوب یاس
کار طولانیه ، حوصله کن
پُر کار بودن به خیلی چیزا بستگی داره
مهم ترینش انگیزست ، وقتی به آینده فکر کنی کم کار میشی
ببین رپ یه اسبِ وحشیه که سوار کار نداره
نمی تونه کسی ازش توو ایران مایه حلال وار دراره
تا جایی که هنرمند هیچ فرقی با یه خلافکار نداره
پس هر کی سَرِ میز ما اومد بگو که قرارداد نیاره
اینه که تا قسط ها زیاد شد کم کم ورس ها کم شد
از اون طرف چه جرم هایی که با یه امضا حل شد
یعنی که سلیقه طرف همیشه دخیله وسط
همینه تحمیلِ نظر نتیجه تخریب اثره
ولی وقتی که از سرت آب بگذره کلاً
میگی بهتره خودم تکلیف رو یکسره کنم
تا اینجا عمرم رو ضرر کردم هزینش هم می دم
من که تا همینجا اومدم پس بقیشم میرم
منی که از اعتماد بی جا هنوز آبستنم
ولی در نهایت میدونم اینو که باعث منم
دیدم اون ها که با خنده جلو میان ناکِس ترن
در آخر دیدم متکی به مشتی خاکسترم
فهمیدم فقط پدر مادر میگه پسرم دخترم
بقیه که این اسمو ببرن مُفت برن
دخترم؟ با ولم کن حرکت کاملا فوله
یارو عَلَنی میخواد با چشم تو رو حامِلت کنه
میگه تو پسرمی قدمت رو چشممه
می بینی پاش برسه حاضره گردنتو بشکنه
هر کی می خواد شیکمتو سفره کنه
تا به خودت بیای اون دورا یه نقطه شده
من دیوونه میرم بیرون ولی عاقل میرم خونه
دیگه ، هیچی نمی تونه منو غافلگیرم کنه
حتی اون که با شخصیت یه صدای سلامت
می گه دارم میرم فلان جا ولی کرایه ندارم
میگی کمک کنم که از بقیه خواهش نکنه
فردا میبینی همونجاست یارو کارش همونه
اینه که شک از توو خیابون و کوچه میاد
و مغز تبدیل میشه به هوشِ سیاه
اینجا بچه تمرین میبینه با یه لحن محکم
اول از همه یاد می گیره اون بیرون همه گرگن
می فهمه فقط خودشو ببینه بقیه همه نوکر
و بالاخره شک به آدما درون ذات بچه گل کرد
توو اون سن آرزو هاش مثِ ناموسشه ولی
نابودی آرزو ها میشه آموزش بعدی
یعنی آینده هات بهت تحمیل شدن
بذار منظورمو یه جورِ دیگه تکمیل کنم
یادمه بچه بودم توو جمع یکی صدام کرد
بزرگ جمع بود یه کم نگام کرد
بهم گفت میخوای چی کاره شی بهش گفتم فضانورد
گفت پول رو زمینه دنبالش توو فضا نگرد
تو درس هاتو قبول شو فضا مضا پیشکشت
با دو تا جمله میخواست آرزو هام هیچ بشه
می دیدم همه نمه می خندیدن زیرِ لبی
میخواستم که آب شم برم زیر زمین
الآن هم زیر زمینم وقتی خوردم از همه لگد
حداقل اینجا هیشکی منو مسخره نکرد
اونی که رو نداشت توو داشت ولی می دونست چشه
مُدام با خودش گفت از این بد تر هم می تونست بشه
هر چی بود گذشت فقط جای زخمش موند
مینویسم و مینویسم و بالا میره گردش خون
روزی رو می بینم جوری حالم خوبه که چسبیدم به سقف
اون روز اگه منو دیدی فقط بگو حقش بود
البته شاید فکر بکنی که موزیک شغل منه
ولی نه موزیک یه عشقه که تووم شعله وره
ولی در واقع این روزا هدف هام توو بیراهه اسیره
سن که میره بالا میفهمی بی مایه فطیره
اسم امروز هست فردا نه میگین چرا؟
خب فردا از ما بهترون میان ما میریم کنار
نمه نمه دور و برتو خالی میکنن میبینی میپیچن
پس الآن آینده رو میسازم میگیری چی میگم؟
یه وقتی میرسه پیر و چروکیده شی
خط های صورتت راه مرگو کروکی کشید
می خوام اون روز کنار دریا باشم کف پامو
بذارم توو آب و تماشا کنم نوه هامو
توو ساحل باهاشون بازی می کنم گل میخورم
بعد خسته میشم رو ماسه ها شل میکنم
باده خیام میرم بالا به یاد ایام
یه حال کمیاب یه حس عجیب داره جریان
توو رگام، با این رویا سرگرمم فقط
حقیقت بهم گفت که برگردم عقب
انگار یه تکون یه زمین لرزه
منو دوباره برگردوند به همین لحظه
به من راه چاهو یاد دادن نه راه و چاهو
افتادم توو چاه و همون جا رو آب و جارو
کشیدم ، کی میتونست بره جلو بهتر از من
اینا که اسم بردی همه مثِ پسرمن
ببینم اینا زمان شروع ما کجا بودن؟
حالا تیکه میندازن واسه ما شاه غلام شدن
اینا توو وان حموم خونشون ناخدا بودن
دُم در آوردن واسه ما ناقلا شدن
این همه سال کارو بینم کی دید؟
اینا میخوان بگم این زیرزمین اینم کلید؟
میکروفون توو دست تو یعنی اتم دست داعش
بهتره که این کلید بمونه دست صاحبش
نظر تو خودجوشه
سالم نیست بو میده کد روشه
منو نقد نکن از خودتون مایه بذارین
صد تومنی پاره های لای هزاری
همین مونده اینا برام تِز بدن
فقط بهت این رو لای پرانتز بگم
ما خیلی کارا کردیم نگفتیم که ریا نشه
این روزا قضاوت هر کی أ رو قیافشه
واسه من این قصه ها عادیه
همه قاضی شدن، این استعداد ذاتیه
بری میگن فرار کرد وطن فروش
اگه بمونی هم میگن یارو اطلاعاتیه
زنده باد حاشیه ، تو مغزش چیاست یارو
آدم حساب کار دستش میاد
کار درستو میکنی میگن قصدش ریاست
کاری هم نکنی میگن قلبش سیاست
من کارم غمگینه ، چون بارم سنگینه
کمبود گذشته هام فقط با رپ تأمینه
وقتی زوار زندگیم داره راحت در میره
اون لحظست که خودکارم با کاغذ وَر میره
