دانلود آهنگ غلام نرگس مست تو تاجدارانند محمدرضا شجریان

آهنگ غلام نرگس مست تو تاجدارانند محمدرضا شجریان

غلام نرگس مست تو تاجدارانند

غلام نرگس مست تو تاجدارانند

خراب باده لعل تو

خراب باده لعل تو هوشیارانند

خراب باده لعل تو هوشیارانند

(-)

تو را صبا و مرا آب دیده شد غماز

تو را صبا و مرا آب دیده شد غماز

و گرنه نه

و گر نه عاشق و معشوق رازدارانند

و گر نه عاشق و معشوق رازدارانند

(-)

به زیر زلف دوتا چون گذر کنی بینی

به زیر زلف دوتا چون گذر کنی بینی

که از یمین و یسارت چه بیقرارانند

که از یمین و یسارت چه بیقرارانند

چه بیقرارانند

(-)

گذار کن چو صبا بر بنفشه‌زار و ببین

که از تطاول زلفت چه سوگوارانند

(-)

رقیب درگذر و بیش از این مکن مخلط

رقیب، ای رقیب درگذر و بیش از این مکن مخلط

رقیب درگذر و بیش از این مکن مخلط

که ساکنان در دوست خاکسارانند

که ساکنان در دوست خاکسارانند

خاکسارانند

(-)

نصیب ماست بهشت ای خداشناس برو

نصیب ماست بهشت ای خداشناس برو

که مستحق کرامت گناهکارانند

(-)

تو دستگیر شو ای خضر پی خجسته که من

پیاده می‌روم و همرهان سوارانند

(-)

نه من بر آن گل عارض غزل سرایم و بس

که عندلیب تو از هر طرف هزارانند

هزارانند

(-)

بیا به میکده و چهره ارغوانی کن

بیا به میکده و چهره ارغوانی کن

مرو به صومعه

مرو به صومعه کآنجا سیاه‌کارانند

مرو به صومعه کآنجا سیاه‌کارانند

(-)

خلاص حافظ از آن زلف تابدار مباد

که رستگان کمند تو رستگارانند

که رستگان کمند تو رستگارانند

(-)

عزیزم کاسه چشمُم سرایت

میون هر دو چشمم جای پایت

ازو ترسم که غافل پا نهی باز

نشینه خار مژگونُم به پایت

نشینه خار مژگونُم به پایت

(-)

بود درد مو و درمونُم از دوست

بود درد مو و درمونُم از دوست

بود وصل مو و هجرونُم از دوست

اگه قصابُم از تن واکِره پوست

جدا هرگز نگرده جونُم از دوست

(-)

تو دوری از برُم دل در برُم نیست

هوای دیگری اندر سرُم نیست

به جان دلبرُم کز هر دو عالم

تمنای دگر جز دلبرُم نیست

(-)

غم عشقت بیابون پرورُم کرد

هوای بخت بی بال و پرُم کرد

به مو گفتی صبوری کن صبوری

صبوری طرفه خاکی بر سرُم کرد

به مو گفتی صبوری کن صبوری

صبوری طرفه خاکی بر سرُم کرد

(-)

دلُم بی وصل تو شادی مبیناد

به غیر از محنت آزادی مبیناد

خراب آباد دل بی مقدم تو

الهی هرگز آبادی مبیناد

(-)

مو که سر در بیابونُم شب و روز

سرشک از دیده بورانُم شب و روز

نه تب دیرُم نه جاییم میکنه درد

همی دونم که نالونُم شو و روز

نالونُم شو و روز

شو و روز

(-)

چرا آزرده حالی ای دل ای دل

مدام اندر خیالی ای دل ای دل

برو کنجی نشین شکر خدا کن

برو کنجی نشین شکر خدا کن

که شاید کامی یابی ای دل ای دل

(-)

مگه شیر و پلنگی ای دل ای دل

به مو دایم به جنگی ای دل ای دل

اگه دستُم رِسه خونت بریزُم

ببینُم تا چه رنگی ای دل ای دل

(-)

به روی دلبری گر مایلستُم

مکن منعُم گرفتار دلستُم

به روی دلبری گر مایلستُم

مکن منعُم گرفتار دلستُم

خدا را ساربون آهسته میرون

خدا را ساربون آهسته میران

که مو وامونده این قافلستُم